W styczniu 1938 inż. Möller otrzymał dane wyjściowe dla projektu samolotu przejściowego do nauki pilotażu zaawansowanego. Przedstawiony do oceny projekt Stomocri wraz z modelem został zwrócony z wieloma uwagami. Opracowany nowy projekt 3V11 Stürmer z silnikiem rzędowym Zündapp 42 KM został przyjęty. Zainteresował się nim dr inż. Ernst Heinkel poszukujący samolotu przejściowego dla myśliwca He-100 oblatanego w styczniu 1938. W przypadku akceptacji tego samolotu przez Luftwaffe ruszyłaby również produkcja seryjna 3V11. Obydwa samoloty miały podobny ogólny układ aerodynamiczny. W lutym 1938 Heinkel zadeklarował budowę nowej wytwórni dla produkcji Stomo 3, mającej znajdować się pod kierownictwem H.G. Möllera. Ponieważ zarysowała się kolizja interesów konstruktor przestał pracować u Focke Wulfa od sierpnia 1938. Współpraca z Heinklem nie została jednak podjęta i 1 października Möller założył samodzielną firmę mającą w programie budowę samolotów doświadczalnych i prototypów.